De jeugd is geweldig

Daag de student uit, geef een goede begeleiding, coach ze op een goede manier, geef als docent/ instructeur het goede voorbeeld en ze gaan ervoor. Help en ondersteun ze als ze het spoor bijster zijn, zet ze weer op het goede pad.

De afgelopen weken heb ik wederom gezien dat de jeugd tot veel grootste dingen in staat is als ze uitgedaagd worden.

Het pop-up restaurant van de Hotelschool en Arends Culinair. Samenwerking tussen school en bedrijfsleven om gedurende 2,5 week een pop-up restaurant te runnen in Venlo. Docenten/ instructeurs en de eigenaars van Arends Culinair hebben de studenten begeleid en gecoacht naar ondernemerschap. Iedereen heeft laten zien dat ze echt 2,5 week een echt restaurant kunnen runnen.
De begeleiding en coaching is gestart in november 2015 en had de afgelopen weken zijn hoogtepunt. 24Drie, het restaurant was een feit. Veel gasten hebben genoten van de jeugd. De coaching en begeleiding is het halve werk, de rest doen de studenten zelf. Docenten/ instructeurs die zelf meehelpen als het even tegenzit is het goede voorbeeld geven. Daarna weer loslaten......

De Champion Challenge, het tweede voorbeeld, een interne wedstrijd tussen zelfstandig werkende koks en zelfstandig werkende gastheren/ vrouwen. Opgezet en uitgevoerd door fanatieke betrokken vakmensen uit het bedrijfsleven. Samen met school voor de student een mooie wedstrijd georganiseerd. Je zag de studenten uitgedaagd worden door een mooie maar pittige opdracht.

Afgelopen week was de musical van de opleiding recreatie, niet van de Hotelschool, maar wel een unieke prestatie van een groep geweldige jonge mensen.
Een musical organiseren die klein begon, het zou een klein project zijn maar groeide uit tot een grootste prestatie. Twee voorstellingen in de Maaspoort Venlo. Twee geweldige avonden met dans, muziek en geen playback maar echt gezongen.

Hier ook weer, goede begeleiding, goede coaching en docenten die het voorbeeld geven door mee te spelen, te dansen en te zingen. Ook hier professionele ondersteuning van professionals uit het bedrijfsleven. De aanloop was ook hier lang, voorbereiden, oefenen, oefenen en nog eens oefenen, het heeft geloond. De musical "De Drie Musketiers" met de pakkende slogan "Eén voor allen, allen voor één". Studenten, docenten/ instructeurs met bedrijfsleven, allen met één doel voor ogen, presteren voor een geweldige prestatie.

Kennis en ervaring van het bedrijfsleven bij projecten op school, hoe geweldig is dat. Daardoor kun je de studenten beter uitdagen en motiveren tot grootste prestaties. Het is echter.....

Binnen vier weken 3 geweldige projecten van en door studenten. Alle 3 de projecten om de student te laten groeien in zijn vakmanschap, samen met het bedrijfsleven.

Dat is de toekomst, meer samen. "Eén voor allen, allen voor één"

Opstappen en uitstappen

Het onderwijs wordt niet van vandaag op morgen beter....

Het wordt beter als we bereid zijn om te investeren. Natuurlijk zegt iedereen dan laat de organisatie maar in mij investeren. Dat ik een scholing moet volgen is een taak van de baas, die moet tijd en geld vrij maken voor mij, voor mijn ontwikkeling.

Voor mij!! Omdat de baas het wil! Vreselijke woorden.

Zo krijg je naar mijn mening over een paar jaar geen beter onderwijs. Beter onderwijs begint bij jezelf, wil jij een authentieke medewerker zijn die zich inzet om de student te laten ontwikkelen.

Is de eerste stap dan niet dat jij als onderwijsmedewerker je wilt ontwikkelen? Zelfs zonder dat je baas zegt dat je je moet scholen. De motivatie om te scholen begint bij jezelf. Intrinsieke motivatie om het beste uit jezelf te halen zodat je het beste uit de student kunt halen.

De persoonlijke ontwikkeling van een onderwijsteam doe je door een professionele uitstraling te creëren. Een omgeving waar ontwikkeling voelbaar is bij iedereen, bij de medewerker en bij de student. Zelfs bij de medewerkers die niet direct betrokken zijn bij het onderwijs. Dus ook de facilitaire ondersteuning en andere ondersteunende diensten. Iedereen straalt zijn eigen professie uit en draagt dit uit.....

Medewerkers trainen doe je met elkaar, niet alleen losse vakcursussen (deze trouwens ook) maar langdurige aandacht voor ontwikkeling. De druppel wordt vanzelf een vlek en spreidt zich uit over een team of organisatie. Een professionele organisatie. Met kleine stappen vooruit, waar elke medewerker in zijn professie (van docent tot conciërge) zich thuis voelt en dus tevredener zijn werk uitoefent.

Ik omarm de werkwijze van Stichting Leerkracht, ondertussen ben ik ook al zover dat de naam niet alleen moet zijn 'Stichting Leerkracht'. Het gaat verder dan alleen de onderwijsmedewerkers. Ook de receptie mevrouw, de kantine medewerker en de conciërge hebben een professie en dragen bij aan een professionele omgeving waarin de student het beste leert.

Het zou moeten zijn "Stichting Kwaliteit Schoolmedewerkers".

De trein gaat verder, ondertussen moeten ook de niet onderwijsgevenden opstappen om bij te blijven. Hoe ziet het toekomstgericht onderwijs eruit is voor hun ook van wezenlijk belang? Van mij zijn ze welkom en mogen gratis mee bij de onderwijsontwikkeling. Ik ga ze vragen om op te stappen. Hoe kunnen ze anders ondersteunend zijn aan de ontwikkeling van een student.

Trouwens,

Ik heb het de laatste tijd alleen maar over dat de trein voortgaat en wie er niet opzit niet meer mee kan komen. Er is ook niets mis mee om uit te stappen als je er achter komt dat je op de verkeerde trein zit.

Opstappen en uitstappen kan op hetzelfde station.

Innovatieve randvoorwaarden

Innovatie gaat verder dan alleen het onderwijs ontwikkelen.

Alle wilde plannen die wij als onderwijs nu aan het bedenken zijn worden straks werkelijkheid. Of het nu 21ste Centrury Skills zijn of het onderwijs in 2032, zoals ik al schreef de trein is in beweging en niet meer te stoppen.

Het hele curriculum is wel overwogen omgezet in nieuw onderwijs, stapje voor stapje wordt het onderwijs geschreven. Dus wij zijn er klaar voor. Kom maar op 21 ste Century!



Maar zijn we er dan......

Heeft er al iemand stil gestaan bij enkele randvoorwaarden? Hoe ziet het lokaal van de toekomst er dan uit? Kan een student volgend jaar leren in een omgeving die ook uitnodigt om te leren?

Of is dat niet nodig? Kijk naar het eerste plaatje van een lokaal uit 1960.

Of het plaatje hieronder

Een lokaal anno 2010, zoals ze er nu nog steeds uit zien met het verschil dat het krijtbord vervangen is door een 'smartbord'. Helaas wordt dat nog te vaak alleen gebruikt als 'projectiescherm' voor de beamer. Hoe hilarisch.








Dan de toekomst

Veel mogelijkheden om creatief te zijn, uitnodigend om te leren, veel ICT mogelijkheden en veel ruimte om allerlei dingen te ontdekken. Samen leren, open, transparant en studenten uit verschillende leerjaren en opleidingen en diverse docenten werken naast en met elkaar.

Door input van een collega over het nieuwe leren en onze lokalen op de locatie heb ik me dus de vraag gesteld: Hoe kunnen we nieuw onderwijs maken als de randvoorwaarden achterblijven?

In het lokaal van de toekomst werken creatieve docenten die met de studenten aan de slag gaan om samen te leren en te ontdekken.

Een noodzaak zou dus zijn dat de inrichting van een aantal lokalen in gelijke tred blijft met de ontwikkelingen in het onderwijs. Of is deze zorg ongegrond omdat in 50 jaar niets veranderd is aan de inrichting van de meeste lokalen?

Gelukkig zijn er ook nog docenten die zonder een hip, modern lokaal creatief kunnen zijn om hun les te geven op krijtbord of op het smartbord schrijven.

We have a dream ......

Thanks William

Vaardig, waardig en aardig toekomstig onderwijs

Afgelopen week gesproken met een teamlid die studeert aan de Fontys Lerarenopleiding Consumptieve Technieken ofwel docent gastronomie.....

Hij worstelde met een thema voor een onderzoek en had een recent document via de Hogeschool gekregen waar hij mee aan de slag ging. Hier hebben we samen getracht een weg in te vinden.

Het document heet: 'Ons Onderwijs2032'.


https://www.youtube.com/watch?v=DpImMcurjkM


Aangezien ik wel houd van deze materie heb ik me dit weekend eens uitgeleefd op het advies van het onderwijsplatform. Ik was benieuwd waar ons onderwijs naar toe gaat.

Wat wil het toeval vandaag werd ditzelfde document aangehaald tijdens een management dag van Gilde Opleidingen. Waar staan we met het onderwijs van Gilde Opleidingen nu en waar willen we naar toe?

De highlights in een korte uiteenzetting.

Het onderwijs van de toekomst:
Onderwijs prikkelt en stimuleert creativiteit, nieuwsgierigheid en creëert ruimte voor een blijvende ontwikkeling van de student. Studenten leren omgaan met vrijheid en verantwoordelijkheid. Studenten leren de kansen van de digitale wereld benutten.

Wauw, in onze ontwikkeling naar de nieuwe kwalificatiedossiers en onze opbouw bij de Hotelschool en de Bakkerij opleidingen willen we dat ook. We lopen eens voor .......

De student van de toekomst:
De student wil persoonlijke ontwikkeling en heeft aandacht nodig, moet taal-, reken- en digitaal vaardig zijn. De student heeft kennis van de wereld en bezit maatschappelijk- en sociale vaardigheden.

Wauw, dit past bij de 21ste century skills die we aan het omarmen zijn in ons onderwijs, we starten hiermee volgend schooljaar.

De samenhang:
Samenhangend aanbod zichtbaar maken ofwel kennis en vaardigheden van de verschillende vakken combineren en dus grenzen doorbreken, muren en obstakels tussen vakken laten vervagen.

Wauw, dit zijn we nu aan het ontwikkelen dat er meer begrip en zicht komt op elkaars werk en lessen.

De extra's:
Meer mogelijkheden voor verdieping en verbreding.

Wauw, de keuzedelen krijgen een plek.








Het oordeel over de student:
Niet alleen 'meten' door te examineren maar ook door de ontwikkeling van de student 'merkbaar' te maken.

Wauw, wij zijn een instrument aan het bedenken hoe je een student breder kunt meten en niet alleen met een cijfer voor een examen/ toets.


Ons Onderwijs wordt vaardig, waardig en aardig in de voor ons nabije toekomst.
Gelukkig hoef ik niet te wachten tot 2032, de trein is al aan het rijden. Zelfs de ambitie van Gilde Opleidingen, de raket naar de toekomst wordt gebouwd.

De conclusie van vandaag was echter ook voor mij laat de trein niet te hard van stapel lopen, langzaam op gang komen, met veel tussenstations en nog ruimte om op te stappen.

Op naar de horizon...... daar staat een raket en eerst ervoor zorgen dat de basis op orde is.