Tijd

Een klein woord, maar zegt zoveel.

Tijd over, tijd tekort, wat gaat de tijd snel en soms lijkt de tijd juist niet voorbij te gaan.
De tijd achterhaalt ons wel. Wat nu bij de tijd is, is morgen achterhaald. Denkende dat je tijd genoeg hebt, blijkt dat je tijd tekort hebt.

Dit allemaal is van toepassing bij een verandering. Je lijkt tijd genoeg te hebben, en nu concluderen we wellicht we hebben tijd tekort. We moeten nog zoveel! En de tijd tikt door. Dit doet de tijd al heel lang op dezelfde wijze, tik na tik, seconde na seconde.

Waar halen we toch de tijd vandaan als een dag maar 24 uur telt en we zoveel willen. Nog zoveel willen om te verbeteren in een korte tijd.

Je wilt teveel in een te korte tijd, dat is wat ik de laatste tijd weleens hoor.

Dat zal dan ook wel de crux zijn. Wat is beter? Veel willen in een korte tijd of veel willen maar verspreid over een  langere periode. Soms is voor beide wat te zeggen, ik ben van mening dat we nu de kans moeten grijpen om veel veranderingen op te pakken en door te zetten.

De grote verandering in Berlijn toen de muur viel.

“Een verlangzaming van het proces zou niets hebben opgelost en de dissonanten en conflicten alleen maar hebben verscherpt. De problemen die er zijn gaan toch niet weg, maar met hoeveel verbittering die ook uitgevochten zullen worden, het is beter dat in een kader te doen dat voor de meerderheid aanvaardbaar is, zodat het stelsel tenminste staat. Als je bedenkt tot wat voor modderigheid, ressentiment, woede en angst een aarzelend beleid gevoerd zou hebben kun je het met deze regering alleen maar eens zijn dat ze snel gehandeld hebben.”

(Cees Nooteboom)

Wat dacht je van de veranderingen bij de bedrijven, die gaan ook snel, denk aan Apple, Samsung, DSM en diverse hotelketens die allemaal nadenken over een continue verandering. Als bedrijven niet veranderen sterven ze uit. Dus aanpassen en veranderen gaat met enige snelheid gepaard anders zijn ze te laat en heeft de concurrent ze ingehaald.

In het onderwijs is de snelheid van veranderen geen gemakkelijke, je loopt vaak achter de feiten aan en veranderen is niet makkelijk binnen de structuren die al jaren bestaan. Een professional in het onderwijs wil graag meedenken en heeft er een mening over, dat is een goede zaak, kritisch moeten we blijven. Soms is het ook lef hebben om te veranderen. Soms is een structurele verandering een opstap naar een verbetering, die structurele verandering is soms noodzakelijk en van levensbelang. Uiteindelijk willen we toch verbeteren. Bij een veranderingsproces is altijd ruimte om te evalueren en gaandeweg bijstellen blijft mogelijk en noodzakelijk. Steeds bijsturen, maar wel op koers blijven. De koers van de verandering wel blijven volgen.

Niet alleen het bedrijfsleven heeft met de factor tijd te maken om te overleven, hetzelfde geldt ook voor de sport.

Een voetbalteam dat tijdens de wedstrijd al snel op achterstand komt en niet verandert in speelstijl zal niet winnen. Zij hebben misschien maar 89 minuten om te veranderen. Vaak zelfs minder tijd .....
Daphne Schippers wint of verliest op misschien wel een honderdste van een seconde. Ik las in de krant dat ze haar trainingsopzet verandert heeft om uiteindelijk de snelste vrouw van de wereld te willen zijn.

De tijd zal het leren of de veranderingen leiden tot een verbetering om uiteindelijk de wedstrijd te winnen. Ander onderwijs, toegerust op de toekomst.

De tijd tikt door .........

Verbondenheid

Een synoniem voor verbondenheid is een band met elkaar hebben.

'Band of Brothers', de titel van een serie over een groep Amerikaanse soldaten (Screaming Eagles) tijdens de 2e wereldoorlog. Gisteravond heb ik, sinds lange tijd, weer een stukje gezien over de 'band' van deze soldaten tijdens de gevechten bij Bastogne. Ook al is het tv en een serie het raakte mij wel!

Doordat ik er niet bij was kan ik niet weten hoe het echt is geweest. Als je de beelden ziet lijkt het me echt een verschrikking. Des te meer kan ik me voorstellen dat er in zo'n situatie saamhorigheid, solidariteit, binding, een verstandhouding en een lotsverbondenheid moet zijn om dit te overleven.

De 'band' of de verbondenheid die je met elkaar hebt zie je overal. Thuis met je gezin, in je woonomgeving, met je ouders, broers en zussen.

Je ziet het ook in de sport, wil je winnen dan kun je alle woorden die bij de Screaming Eagles belangrijk waren kopiëren. Zonder een soort van verbondenheid win je niet in de sport.

De verbondenheid zie je ook op het werk, iets bindt je in/ aan het werk.

Dit kunnen de collega's zijn, het product welk geproduceerd wordt, het kan de leidinggevende zijn, dezelfde passie of in het onderwijs zelfs de studenten. Een 'band' omdat je aan dezelfde opleiding les geeft, hetzelfde vak onderwijst. Een collegiale 'band' zal niet de eerste reden zijn om ergens te gaan werken. Je gaat ergens werken vanwege een andere 'band', het product, de passie of het vak. Een 'band' aangaan met de collega's gebeurt als je elkaar beter kent. De soldaten van 'Screaming Eagles' waren in eerste instanties onbekenden van elkaar en streden uiteindelijk samen om hetzelfde doel, vrijheid.

Bijzonder is het dan ook dat docenten vaak alleen in de klas staan, de verbondenheid wordt dan gecreëerd met de student. Als de verbondenheid echter niet wederzijds is kan de binding, de relatie er onderdoor gaan. Vaak is dan de verstandhouding niet best. Les geven wordt dan alleen maar moeilijker, geen 'band' met elkaar, geen saamhorigheid en dus geen verbondenheid en daardoor wellicht met minder plezier voor de klas.

De verbondenheid buiten de klas zit hem in de collega's, het vakgebied of een opleiding. De kracht van een 'band' gaat echter verder dan je directe collega's.

Verbondenheid is noodzakelijk met alle collega's, de leidinggevende, de facilitaire ondersteuning, het bedrijfsleven en de studenten. Als je je niet verbonden voelt met de student ga je beginnen aan een individueel gevecht. Iedereen die een gevecht wil winnen heeft het dan zwaar, een 'gevecht' win je niet alleen. Een gevecht win je alleen als er een 'band' en dus verbondenheid is.

Daarom ben ik blij dat we met twee 'banden' gaan werken. Een horizontale 'band' die opleidingsoverstijgend per leerjaar is en met een verticale 'band' die opleidingsspecifiek is. Beide 'banden' versterken elkaar. Vooral omdat verschillende persoonlijkheden en verschillende individuele competenties bij elkaar komen. Dat lijkt mij geweldig om zo de student optimaal te ontwikkelen en te begeleiden. Samen om te ontwikkelen en niet alleen om te vechten.

Dit zag je ook bij de 'Screaming Eagles', verschillende persoonlijkheden die met elkaar verbonden waren.

Verbondenheid speelt een grote rol bij intrinsieke motivatie.

Een nieuwe bakker

Zaterdagmorgen ga ik altijd naar de bakker. Lekker brood voor het weekend en een kleine voorraad in de diepvries. Doordeweeks hebben we het te druk om naar de bakker te gaan.

In de winkel zie je elke zaterdag dezelfde mensen. Al jaren hoor je ze hetzelfde bestellen. Dat doe ik trouwens ook.

Vanmorgen was echter een bijzondere ervaring.
Al weken heeft de bakker aangekondigd dat er een nieuwe bakker zou komen. Een overname door een collega uit een ander dorp. Met folders en krantenartikelen werden we als consument erop voorbereid dat er wijzigingen zouden komen. Ander brood, ander assortiment, ander uiterlijk.

Vandaag was voor de zaterdagmorgen klanten de eerste confrontatie met de nieuwe broodlijn. Hoe bijzonder is het om zelf te voelen en te zien wat dit met je doet, zowel bij de andere vaste klanten als bij het personeel zie je dat aan hun houding en uitstraling, vertwijfeling, zoekende. Hier blijkt maar weer eens dat een verandering accepteren niet makkelijk is. Dat heeft tijd nodig.

Ik hoor de klant voor mij zeggen: 'Ik wil graag het brood welk altijd links boven lag!' Sorry zegt de winkeldame, dat hebben we niet meer, gelukkig draagt ze enkele alternatieven aan. Met een wantrouwende blik kiest de klant een brood. Zal mij benieuwen hoor ik haar zeggen.

Aan het personeel bespeur ik ook een gewenningsproces. De kassa werkt anders, de bestellingen terugvinden is niet makkelijk en ze moeten veel adviezen geven over het assortiment. Met als gevolg, het duurt langer. Elke klant is langer bezig met kiezen en dus keuzes maken. Ook dat levert een vervelende situatie op.

Toen ik binnenkwam zag ik al dat er iets veranderd was. Het zonnepitbrood, welke wij al jaren eten, was er niet meer. Op de plek waar dit altijd lag, lag iets anders. Er ontstaat twijfel bij het zien van al die nieuwe broden. Slik, wat nu........

Welk brood zou lekker zijn en welk brood is hetzelfde als 'vroeger (vorige week)'? Hoe reageren ze thuis als ik met iets anders thuis kom? Alom vertwijfeling, gelukkig ook bij de andere klanten, om me heen hoor ik, 'oh wat jammer', 'wat lijkt erop', 'dan doe maar wat minder, ik wil het eerst proberen'.

Mijn beurt:

Ik moest me ter plekke ook aanpassen, geen klein suikerbrood meer van 400 gram, maar van 600 gram. Geen rond zonnepitbrood meer maar een vierkant zonnepitbrood welk er het beste op lijkt volgens de verkoopster. Geen bruine bollen per 5 verpakt maar per 6. Kies ik nu één of twee zakken. Had er altijd twee dus 10. Tjee, wat een vertwijfeling, 6 broodjes of 12. Ik kies 1 zak dus 6 broodjes.

Ik ben benieuwd of er volgende week een opstand komt van de klant, 'ik wil mijn oude brood terug'. of ik zie de oude vaste klant niet meer terug. Eerst nog maar eens een andere bakker uitproberen. Helaas is er dan niet veel keus. Er zijn niet veel bakkers meer in het dorp.

Geef de bakker een kans, zou ik zeggen.

Is de bakkers verandering een verbetering? De tijd zal het leren, het is wennen.
Een verandering kan echter ook weleens noodzakelijk zijn, de oude bakker wilde wat anders. Dat is ook keuzes maken.