Een nieuwe bakker

Zaterdagmorgen ga ik altijd naar de bakker. Lekker brood voor het weekend en een kleine voorraad in de diepvries. Doordeweeks hebben we het te druk om naar de bakker te gaan.

In de winkel zie je elke zaterdag dezelfde mensen. Al jaren hoor je ze hetzelfde bestellen. Dat doe ik trouwens ook.

Vanmorgen was echter een bijzondere ervaring.
Al weken heeft de bakker aangekondigd dat er een nieuwe bakker zou komen. Een overname door een collega uit een ander dorp. Met folders en krantenartikelen werden we als consument erop voorbereid dat er wijzigingen zouden komen. Ander brood, ander assortiment, ander uiterlijk.

Vandaag was voor de zaterdagmorgen klanten de eerste confrontatie met de nieuwe broodlijn. Hoe bijzonder is het om zelf te voelen en te zien wat dit met je doet, zowel bij de andere vaste klanten als bij het personeel zie je dat aan hun houding en uitstraling, vertwijfeling, zoekende. Hier blijkt maar weer eens dat een verandering accepteren niet makkelijk is. Dat heeft tijd nodig.

Ik hoor de klant voor mij zeggen: 'Ik wil graag het brood welk altijd links boven lag!' Sorry zegt de winkeldame, dat hebben we niet meer, gelukkig draagt ze enkele alternatieven aan. Met een wantrouwende blik kiest de klant een brood. Zal mij benieuwen hoor ik haar zeggen.

Aan het personeel bespeur ik ook een gewenningsproces. De kassa werkt anders, de bestellingen terugvinden is niet makkelijk en ze moeten veel adviezen geven over het assortiment. Met als gevolg, het duurt langer. Elke klant is langer bezig met kiezen en dus keuzes maken. Ook dat levert een vervelende situatie op.

Toen ik binnenkwam zag ik al dat er iets veranderd was. Het zonnepitbrood, welke wij al jaren eten, was er niet meer. Op de plek waar dit altijd lag, lag iets anders. Er ontstaat twijfel bij het zien van al die nieuwe broden. Slik, wat nu........

Welk brood zou lekker zijn en welk brood is hetzelfde als 'vroeger (vorige week)'? Hoe reageren ze thuis als ik met iets anders thuis kom? Alom vertwijfeling, gelukkig ook bij de andere klanten, om me heen hoor ik, 'oh wat jammer', 'wat lijkt erop', 'dan doe maar wat minder, ik wil het eerst proberen'.

Mijn beurt:

Ik moest me ter plekke ook aanpassen, geen klein suikerbrood meer van 400 gram, maar van 600 gram. Geen rond zonnepitbrood meer maar een vierkant zonnepitbrood welk er het beste op lijkt volgens de verkoopster. Geen bruine bollen per 5 verpakt maar per 6. Kies ik nu één of twee zakken. Had er altijd twee dus 10. Tjee, wat een vertwijfeling, 6 broodjes of 12. Ik kies 1 zak dus 6 broodjes.

Ik ben benieuwd of er volgende week een opstand komt van de klant, 'ik wil mijn oude brood terug'. of ik zie de oude vaste klant niet meer terug. Eerst nog maar eens een andere bakker uitproberen. Helaas is er dan niet veel keus. Er zijn niet veel bakkers meer in het dorp.

Geef de bakker een kans, zou ik zeggen.

Is de bakkers verandering een verbetering? De tijd zal het leren, het is wennen.
Een verandering kan echter ook weleens noodzakelijk zijn, de oude bakker wilde wat anders. Dat is ook keuzes maken.