'Band of Brothers', de titel van een serie over een groep Amerikaanse soldaten (Screaming Eagles) tijdens de 2e wereldoorlog. Gisteravond heb ik, sinds lange tijd, weer een stukje gezien over de 'band' van deze soldaten tijdens de gevechten bij Bastogne. Ook al is het tv en een serie het raakte mij wel!
Doordat ik er niet bij was kan ik niet weten hoe het echt is geweest. Als je de beelden ziet lijkt het me echt een verschrikking. Des te meer kan ik me voorstellen dat er in zo'n situatie saamhorigheid, solidariteit, binding, een verstandhouding en een lotsverbondenheid moet zijn om dit te overleven.
De 'band' of de verbondenheid die je met elkaar hebt zie je overal. Thuis met je gezin, in je woonomgeving, met je ouders, broers en zussen.
Je ziet het ook in de sport, wil je winnen dan kun je alle woorden die bij de Screaming Eagles belangrijk waren kopiëren. Zonder een soort van verbondenheid win je niet in de sport.
De verbondenheid zie je ook op het werk, iets bindt je in/ aan het werk.
Dit kunnen de collega's zijn, het product welk geproduceerd wordt, het kan de leidinggevende zijn, dezelfde passie of in het onderwijs zelfs de studenten. Een 'band' omdat je aan dezelfde opleiding les geeft, hetzelfde vak onderwijst. Een collegiale 'band' zal niet de eerste reden zijn om ergens te gaan werken. Je gaat ergens werken vanwege een andere 'band', het product, de passie of het vak. Een 'band' aangaan met de collega's gebeurt als je elkaar beter kent. De soldaten van 'Screaming Eagles' waren in eerste instanties onbekenden van elkaar en streden uiteindelijk samen om hetzelfde doel, vrijheid.
Bijzonder is het dan ook dat docenten vaak alleen in de klas staan, de verbondenheid wordt dan gecreëerd met de student. Als de verbondenheid echter niet wederzijds is kan de binding, de relatie er onderdoor gaan. Vaak is dan de verstandhouding niet best. Les geven wordt dan alleen maar moeilijker, geen 'band' met elkaar, geen saamhorigheid en dus geen verbondenheid en daardoor wellicht met minder plezier voor de klas.
De verbondenheid buiten de klas zit hem in de collega's, het vakgebied of een opleiding. De kracht van een 'band' gaat echter verder dan je directe collega's.
Verbondenheid is noodzakelijk met alle collega's, de leidinggevende, de facilitaire ondersteuning, het bedrijfsleven en de studenten. Als je je niet verbonden voelt met de student ga je beginnen aan een individueel gevecht. Iedereen die een gevecht wil winnen heeft het dan zwaar, een 'gevecht' win je niet alleen. Een gevecht win je alleen als er een 'band' en dus verbondenheid is.
Daarom ben ik blij dat we met twee 'banden' gaan werken. Een horizontale 'band' die opleidingsoverstijgend per leerjaar is en met een verticale 'band' die opleidingsspecifiek is. Beide 'banden' versterken elkaar. Vooral omdat verschillende persoonlijkheden en verschillende individuele competenties bij elkaar komen. Dat lijkt mij geweldig om zo de student optimaal te ontwikkelen en te begeleiden. Samen om te ontwikkelen en niet alleen om te vechten.
Dit zag je ook bij de 'Screaming Eagles', verschillende persoonlijkheden die met elkaar verbonden waren.
Verbondenheid speelt een grote rol bij intrinsieke motivatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten